دعاوی حقوقی
دعاوی اثبات مالکیت
الزام به تنظیم سند رسمی
خلع ید
دعاوی طرح صنعتی
دعاوی حقوقی
در دعاوی حقوقی، شخص خواهان در مورد ملک مورد ادعا سند رسمی ندارد. حال ممکن است ملک سند داشته باشد ولی به نام شخص دیگری باشد و یا به طور کلی برای ملک یا زمین مورد نظر تاکنون سند صادر نشده باشد.
دعوی اثبات مالکیت معمولا به یکی از دلایل زیر مطرح می‌گردد:
۱- بین دوتا چند نفر، در مورد مالکیت یک ملک یا زمین اختلاف موجود است.
۲- ملک دارای سند نبوده و فردی ادعای مالکیت بر روی آن را دارد و خواهان ثبت قانونی و رسمی این مالکیت است.
برای اثبات مالکیت راه‌های مختلفی وجود دارد از جمله:
- سند رسمی
- سند عادی
- تصرف در حکم مالکیت
نحوه طرح دعوای اثبات مالکیت
1- ثبت دادخواست اثبات مالکیت که نیازمند ادله و منضماتی است از جمله قرارداد، رسید پرداخت وجه، استشهاد کتبی، یا درخواست استماع شهادت شهود، درخواست استعلامات قانونی و…
2- پس از ثبت دادخواست بر اساس محل وقوع ملک پرونده به دادگاه مورد نظر ارجاع می‌گردد.
3- قاضی با بررسی تمامی ادله و در صورت نبود معارض، اقدام به صدور رای می‌نماید. رای مربوط به اثبات مالکیت، اعلامی است و برای آن اجرائیه صادر نمی‌شود.
لازم به ذکر است که چنانچه دعوای اثبات مالکیت به طرفیت فردی است که سند رسمی دارد باید علاوه بر اثبات مالکیت الزام به تنظیم سند رسمی نیز در موضوع دادخواست لحاظ شود. در غیر این صورت قرار عدم استماع صادر می‌شود.
الزام به تنظیم سند رسمی
خواسته الزام به تنظیم سند رسمی در واقع خواسته‌ای است که بر مبنای سندی عادی که مفاد آن قابل اثبات باشد صورت می‌پذیرد و در آن الزام فروشنده به انجام تعهد قانونی خود مبنی بر تنظیم سند رسمی انتقال مالکیت از دادگاه خواسته می‌شود.
چگونگی طرح دعوای الزام به تنظیم سند رسمی
دو حالت برای چنین دعوایی وجود دارد:
1- در سند عادی تاریخی برای حضور در دفترخانه جهت تنظیم سند رسمی انتقال مالکیت مشخص شده باشد.
2- در سند عادی تاریخی یا محلی برای تنظیم سند رسمی مشخص نشده باشد.
در فرض اول، خواهان تنظیم سند رسمی پس از حضور در تاریخ مقرر در دفترخانه معین شده و اخذ گواهی عدم حضور فروشنده، نسبت به تقدیم دادخواست الزام، اقدام می‌نماید.
در فرض دوم، خریدار ابتدا باید از طریق ارسال اظهارنامه از فروشنده بخواهد برای تنظیم سند رسمی انتقال مالکیت در وقت مشخص در دفترخانه مشخص حاضر شود و در صورت امتناع اقدام به طرح دعوا نماید.
توصیه می شود که ضمن طرح دادخواست الزام به تنظیم سند رسمی، درخواست صدور دستور موقت مبنی بر جلوگیری از فروش ملک نیز به دادگاه ارائه شود تا خوانده نتواند با فروش ملک به شخص ثالث، دعوا را موضوعا منتفی نماید.
رسیدگی در دادگاه
– احراز مالکیت خوانده
– احراز اهمیت خوانده
– احراز ایفای تهعدات توسط خواهان
در صورتی که نسبت به سند عادی تردید یا انکاری از جانب خوانده مطرح شود خواهان می بایست ابتدا صحت این اسناد را اثبات نماید.
خلع ید
خلع ید به معنی جلوگیری از ادامه تصرف غیرقانونی در مال غیرمنقولی است که بدون اجازه و رضایت مالک با قهر و غلبه در تصرف دیگری قرار گرفته است.
به صورت صریح در قوانین حقوقی از این واژه استفاده نشده ولی از ماده 308 به بعد قانون مدنی تحت عنوان غصب به مقررات راجع به خلع ید پرداخت شده است.
شرط لازم برای طرح دعوای خلع ید
– مالک بودن خواهان از طریق ارائه سند رسمی مالکیت یا دادنامه مبنی بر مالک بودن
– تصرف خوانده
– غیرقانونی و غیر مجاز بودن تصرف (غصبی بودن)
تفاوت دعوای خلع ید و تخلیه ید
اگر بین مالک و شخص متصرف قراردادی مثل قرارداد اجاره وجود داشته باشد و یا شخص به دیگری اجازه استفاده از ملک خود را بدهد و بعد بخواهد اجازه خود را پس بگیرد در اینجا باید دعوای تخلیه ید مطرح کند. بنابراین تشخیص این 2 نوع دعوا از یکدیگر بسیار مهم است کما اینکه اگر شخصی در واقع خواهان خلع ید باشد ولی خواسته خود را با عنوان تخلیه ید مطرح کند قرار عدم استماع صادر می شود.
تفاوت خلع ید با تصرف عدوانی
در دعوای خلع ید خواهان باید مالکیت خود را با ارائه سند رسمی اثبات کند ولی در دعوای تصرف عدوانی اثبات مالکیت لازم نیست و خواهان فقط باید ثابت کند که سابقه تصرف او نسبت به متصرف فعلی مقدم است.(اثبات سبق تصرف)
چگونگی رسیدگی به دعوای خلع ید در دادگاه
دادگاه صالح برای رسیدگی به این دعوا، دادگاه محل وقوع مال غیر منقول است. دادگاه پس از احراز مالکیت خواهان از طریق استعلام ثبتی و تشخیص مشروع نبودن تصرف خوانده و میزان تصرفات وی و در صورت لزوم جلب نظر کارشناس، اقدام به صدور رای می‌نماید.
اجرای حکم خلع ید
پس از قطعی شدن حکم، همانند سایر احکام مدنی خوهان باید اجرای آن را از اجرای احکام مدنی درخواست کند و سپس مامور اجرا اقدام به عملیات اجرایی می کند. این دعوا یکی از دعاوی مبتلا به جامعه در حوزه املاک می‌باشد و در این مواقع حضور وکیل پایه یک دادگستری که به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت می‌نماید و یا یک موسسه معتبر همچون هلدینگ بین المللی ملاصدرا می‌تواند بسیار راه گشا و حافظ حقوق موکل باشد.
نحوه رسیدگی به دعاوی طرح صنعتی
حمایت قانونی از طرح صنعتی با ثبت آن در اداره ثبت طرح‌های صنعتی آغاز می‌شود، بعد از آن مالک حق بهره‌برداری انحصاری از طرح را خواهد داشت. در صورت استفاده غیر قانونی و بدون اجازه مالک، وی می‌تواند از طریق شکایت از یک طرح صنعتی و اثبات مراتب فوق نزد دادگاه، منع استفاده از حقوق طرح ثبت شده خود را درخواست نماید.
طرح صنعتی چیست؟
طرح صنعتی در ماده 20 قانون ثبت اختراعات طرح‌های صنعتی و علائم تجاری بدین نحو تعریف شده است: از نظر این قانون هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ‌ها و هر گونه شکل سه بعدی با خطوط، رنگ‌ها و یا بدون آن، به گونه‌ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است. در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی‌باشد.
حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی
به استناد ماده 28 قانون مذکور، حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی به شرح ذیل است:
الف) بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد توسط اشخاص مشروط به موافقت مالک آن است.
ب) بهره‌برداری از یک طرح صنعتی ثبت شده عبارت است از: ساخت، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی
ج) مالک طرح صنعتی ثبت شده می‌تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند ب این ماده را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عمدتا موجبات تجاوز آینده را فراهم آورد در دادگاه اقامه دعوی نماید.
دعاوی در خصوص طرح صنعتی
در این خصوص دو نوع دعوای حقوقی کیفری می توان طرح نمود . دعوای حقوقی با عنوان منع استفاده از طرح ثبت شده به همراه مطالبه خسارت و شکایت کیفری با عنوان شکایت سوء استفاده از طرح صنعتی مطرح می‌شود که حسب مورد منجر به مجازات حبس یا جزای نقدی و یا هر دوی آنها خواهد شد.
از آنجا که عرصه مالکیت فکری در کشور ما بسیار نو ظهور می‌باشد و بسیاری از وکلاء در این زمینه تجربه و دانش کافی را در اختیار ندارند، هلدینگ ملاصدرا مفتخر است به صورت کاملا تخصصی با اتکاء به اصول اخلاقی و حرفه ای مدافع حقوق طرح صنعتی شما بوده و یا سریع ترین و مطلوب ترین روش ممکن را در نیل به هدف و کسب نتیجه مثبت یاری نماید.
